O- otocz bezpieczeństwem siebie i klienta
- Zadbaj o miejsce spotkania. Przygotuj wodę, chusteczki. Ciepły koc, miękka poduszka, zabawki antystresowe też mogą się przydać.
- Przedstaw się – nie bądź obca/-y. Zbuduj relacje
- Pamiętaj dobrostan interwenta jest tak samo ważny, jak bezpieczeństwo klienta!
P- pozwól mówić i poznaj problem
- Stosuj techniki komunikacji (parafraza, odzwierciedlenie, itp.)
- Stosuj pracę ciszą. Nie spiesz się.
- Używaj języka klienta.
- Analizuj objawy i diagnozuj sytuację klienta
- Zbieraj informacje i podsumowuj to, co powiedział klient
E- empatyzuj z objawem/klientem
- Zastanów się, co klientowi dają objawy i zachowania, które dostrzegasz.
- Przygotuj techniki radzenia sobie, metody, które dasz klientowi w zamian. Techniki relaksacji.
- Bądź przygotowany na opór. Jeżeli wystąpi zastanów się: czyj cel w interwencji realizujesz – klienta czy swój!
N- normalizuj sytuację klienta
- Wytłumacz czym jest kryzys. Jak się objawia, jaki jest jego przebieg.
- Pomóż klientowi zrozumieć i uznać, że jego zachowania, brak decyzyjności, silne emocje są czymś naturalnym w sytuacji, w której się znalazł.
- Pozwól na okazywanie emocji. Płacz i inne objawy silnych emocji są „dobre”
- Odradzaj klientowi podejmowanie ryzykownych decyzji i kroków.
- Może przydać się dobra psychoedukacja
U- uruchom zasoby
- Zrób dobry wywiad i poszukaj z klientem zasobów zewnętrznych (ludzi, instytucji, zasobów ekonomicznych i innych)
- Pracuj na wyjątkach. Zmiana zakłada, że kiedyś było inaczej. Jak radził sobie klient przed sytuacją kryzysową? Jakie ma zasoby wewnętrzne.
- Pozwól wydobyć te zasoby i pomóż zrozumieć, jak je wykorzystać.
P- pomóż wstać/stać -opracujcie plan działania
- Pomóż w opracowaniu krótkoterminowego planu. Nie wyręczaj klienta!
- Używaj narzędzi i technik dialogu motywującego
- Każdemu może zdarzyć się porażka – nie krytykuj, nie oceniaj
- Gdy uznasz, że sytuacja nie ulega poprawie poszukaj z klientem pomocy (konsultacja psychologiczna, psychiatryczna, terapia itp.)
